Lewis & Short

lustrātĭo, ōnis, f. [lustro], a purification by sacrifice, a lustration.

  1. I. Lit.: lustrationis sacro peracto, Liv. 40, 6; 40, 13, 2 sq.; Col. 2, 22, 5.
  2. II. Transf. [v. lustro, II.], a going or wandering about: lustrationesque (ferarum), Cic. Tusc. 5, 27, 79: municipiorum, id. Phil. 2, 23, 57.