Lewis & Short

†† manzer (mamzer), ĕris, adj. comm. [Heb. [??]], illegitimate, bastard (eccl. Lat.), Sedul. Carm. 5, 256: agmina manzera, Ven. Carm. 5, 5, 75.
As subst.: manzer, ĕris, m., a bastard: non ingredietur manzer, hoc est de scorto natus, in Ecclesiam Domini, Vulg. Deut. 23, 2.