Lewis & Short

mūnĭfĭcentĭa, ae, f. [munificus], bountifulness, munificence, liberality, generosity (class., but not in Cic. or Cæs.): Caesar beneficiis ac munificentiā magnus habebatur, Sall. C. 54, 2: Caesaris, Suet. Caes. 10: naturae, Plin. 27, 1, 1, § 1: liberalitatem et munificentiam exercere, Dig. 39, 5, 1.