Lewis & Short

nūtrīcātĭo, ōnis, f. [nutrico], a suckling, nursing (ante- and post-class.): munus nutricationis grave ac difficile, Gell. 12, 1, 5: puerorum nutricationes, App. Dogm. Plat. 2, p. 27, 18: herbarum, a nourishing, rearing, Varr. R. R. 1, 44, 4.