Lewis & Short

pĕnārĭus, a, um, adj. [penus], of or for provisions: cella, Cic. Sen. 16, 56; id. Verr. 2, 2, 2, § 5.
Subst.: pĕnārĭa, ae, a storehouse: a celando cellam appellarunt; penariam, ubi penus, Varr. L. L. 5, § 162 Müll.; also, pĕnārĭus, i, m., a storehouse, granary: penora dicuntur res necessariae ad victum cotidianum, et locus eorum penarius, Paul. ex Fest. p. 211 Müll.