Lewis & Short

percussor, ōris, m. [percutio], a striker, stabber, shooter.

  1. I. In gen. (post-Aug.): leo vulneratus percussorem novit, Plin. 8, 16, 19, § 51.
  2. II. In partic., a murderer, assassin, bandit (class.; syn.: sicarius, interfector), Cic. Phil. 2, 29, 74; Just. 14, 6, 9; Tac. A. 2, 31: subornatus alicui, Suet. Ner. 34; id. Caes. 83; Juv. 8, 173: nocturnus, Petr. 9.