Lewis & Short

2. praecinctus, ūs, m. [praecingo], a girding.

  1. I. Lit. (ante-class.): castula est palliolum praecinctui, Varr. ap. Non. 548, 30.
  2. II. Transf., in gen., a dressing, dress (post-class.): in praecinctu ponens omnem decorem, Macr. S. 2, 9.