Lewis & Short

prōgĕnĭtor, ōris, m. [progigno], the founder of a family, an ancestor, progenitor (very rare; not in Cic. or Cæs.): si tui veretur te progenitoris, Att. ap. Non. 497, 2: Eurysthenes progenitor majorum suorum, Nep. Ages. 7, 4: deūm, Val. Soran. ap. Aug. Civ. Dei, 7, 11; Ov. M. 11, 319; plur., Isid. Orig. 9, 6, 22; Vulg. 2 Tim. 1, 3.