Lewis & Short

pulsātĭo, ōnis, f. [pulso].

  1. I. A beating, striking: ostii, Plaut. Bacch. 4, 2, 1: scutorum, Liv. 31, 39: Alexandrinorum, Cic. Cael. 10, 23.
    Absol., Dig. 47, 10, 5.
  2. II. Trop.: pudoris, i. e. forcible violation, Paul. Sent. 5, 4, 4.