Lewis & Short

pŭtātīvus, a, um, adj. [puto], imaginary, presumptive, putative (post-class.): habitus, actus, Tert. adv. Marc. 3, 8: caro Christi, id. Carn. Chr. 1: magister, Vet. Interp. Iren. 4, 60.
Adv.: pŭtātīvē, by supposition, putatively, Hier. adv. Joann. Hierosol. 24: natus, Hilar. Trin. 6, 5.