Lewis & Short

pūtesco and pūtisco, pūtŭi, 3, v. inch. n. [puteo], to rot, putrefy, Cato, R. R. 3, 4: quod si minus idoneae tempestates sint consecutae, putescere semina soleant, Varr. R. R. 1, 34, 1; Cic. Fin. 5, 13, 38; id. N. D. 2, 64, 160; id. Tusc. 1, 43, 102: cur Ajax putescit, Hor. S. 2, 3, 194; Cels. 2, 30 (al. putrescit): non aliā (muriā) quam qua Byzantia putuit orca, has become soaked, imbued with, Hor. S. 2, 4, 66.