Lewis & Short

quaestŭārĭus, a, um, adj. [quaestus],

  1. I. of or belonging to gain, money-making, mercenary (post-Aug.): quaestuaria mancipia, Dig. 3, 2, 4, § 2: mulier, a prostitute for hire, ib. 23, 2, 43, § 7: majestas, Tert. Apol. 13.
  2. II. Subst.: quaestuaria, ae, f., a prostitute: ex adulterā in quaestuariam versa, Sen. Ben. 6, 32, 1.