Lewis & Short

asser, ĕris, m. [from 2. assero, quod admoveantur haereantque parietibus, Perot.; so agger from aggero].

  1. I. A beam, pole, stake, post, Vitr. 7, 3: Co. Sunt asseres? St. Sunt pol, Plaut. Aul. 2, 6, 8: asseres pedum XII., cuspidibus praefixi in terră defigebantur, Caes. B. C. 2, 2; Liv. 44, 5; 30, 10; 38, 5; Tac. H. 4, 30; * Vulg. Eccli. 29, 29 al.
  2. II. A pole on which a litter was borne, Suet. Calig. 58; Juv. 3, 245; 7, 132.
  3. III. A lath, Vitr. 4, 2.