Lewis & Short

rĕcĭpĕrātĭo (rĕcŭp-), ōnis, f. [recipero].

  1. I. A getting back, regaining, recovery: libertatis, * Cic. Phil. 10, 10, 20; so, urbium, quas amiserat, Just. 30, 1, 7: marcidus egens reciperatione, restoration of health, Vulg. Ecclus. 13, 26.
  2. II. Jurid. t. t., a judicial decision of the recuperatores; v. reciperator, II.