Lewis & Short

rĕpenso, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [rependo, II. B.].

  1. I. Lit., to weigh against: illud sacrosanctum caput Tribuni plebis percussoribus auro repensatum est, Flor. 8, 15, 6 (dub.).
  2. II. Transf., to make up for, counterbalance, recompense (post-Aug.): id incommodum uvarum multitudine, Col. 3, 2, 15: merita meritis, injurias injuriis, Sen. Ira, 2, 32, 1: bona malis, Vell. 2, 12, 5: voluptatem damno, id. 2, 21, 4: ea quae legunt, et non intellegunt, Deo repensante patientur, Lact. 7, 1 fin.