Lewis & Short

Sīrēna, ae, f., later collat. form of Siren, q. v.; abl. Sirenā, Phil. ad Verg. G. 4, 564; plur., Hier. Ep. 22 (18), 6; 18; Schol. Juv. 9, 150: mortifera Sirenarum carmina, Hier. Ep. 54 (47), 13: cantus Sirenarum, Ambros. de Jac. et Vit. Beat. 2, 12, 56: scopuli Sirenarum, Mart. Cap. 6, § 641: Cyclopum et Sirenarum ora, Tert. Apol. 7 (Oehl. Sirenum).