Lewis & Short

sup-pīlo (subp-), no perf., ātum, 1, v. a. [pilus], to steal underhand, to filch, pilfer, purloin; with pers. object, to rob, strip, pluck, fleece (ante-class.): suffuror suppilo, Plaut. Truc. 2, 7, 15: pallam alicui, id. Men. 5, 1, 40: mihi aurum et pallam ex arcis, id. ib. 5, 2, 52: suppiles clam domi uxorem tuam? id. As. 4, 2, 6: aliquem, id. ib. 5, 2, 38; Pompon. ap. Non. 13, 2; Caecil. ib. 12, 33.