Lewis & Short

sūtēla, ae, f. [suo], prop. a sewing together; hence, trop., a cunning device or contrivance, an artifice, trick, wile (Plautin.): sutelae dolosae astutiae a similitudine suentium dictae, Fest. pp. 310 and 311 Müll.: ob sutelas tuas, Plaut. Capt. 3, 5, 34; id. Cas. 1, 7.