Lewis & Short

terrĭto, āre, v. freq. a. [terreo], to put in terror, to frighten, affright, alarm, terrify (class., but perh. not in Cic.): aliquem verbis, Plaut. Most. 3, 1, 80: aliquem morte, id. Bacch. 4, 8, 44: pavor territat mentem animi, id. Ep. 1, 1, 4: aliquem territare metu, Caes. B. G. 5, 6: aliquem supplicio, id. ib. 7, 63: audacter territas, humiliter placas, * Auct. Her. 4, 20, 28: alias (civitates) territandoalias cohortando, Caes B. G. 5, 54: magnas territat urbes, Verg. A. 4, 187; cf. Plaut. Cas. 2, 5, 5; id. Curc. 4, 4, 12; 5, 3, 35; Ter. And. 4, 4, 22; Caes. B. G. 5, 57; Liv. 8, 28, 3; Stat. Th. 3, 322.