Lewis & Short

bĭŏthănătus, a, um, adj., = βιοθάνατος [βία-θάνατος], that dies a violent death, Lampr. Elag. 33; Firm. Math. 3, 14 fin.; 4, 1; Serv. ad Verg A. 4, 386.
Collat. form bĭaeŏthănătus, from βίαιοσ-θάνατος, Tert. Anim. 57.