Lewis & Short

bĭpēs (⏑⏑, Aus. Idyll. 11, 39;

  1. I. neutr. plur. bipedia, Aug. Mor. Manich. 9), pĕdis, adj. [bis-pes], two-footed (mostly poet. or in post-Aug. prose): equi, Verg. G. 4, 389: mensa, Mart. 12, 32, 11: Aegyptii mures bipedes ambulant, on two feet, Plin. 10, 65, 85, § 187: alium bipedem sibi quaerit asellum, two legged ass, Juv. 9, 92: animal genus, mortale species, terrenum vel bipes differens, Quint. 5, 10, 61.
  2. II. Subst., mostly contemptuously, of men: hoc ministro omnium non bipedum solum sed etiam quadripedum impurissimo, Cic. Dom. 18, 48: Regulus omnium bipedum nequissimus, as great a rogue as walks on two legs, Modest. ap. Plin. Ep. 1, 5, 14; Cic. Dom. 18, 48; Lampr. Alex. Sev. 9; cf.: bipes asellus, of a simple man, Juv. 9, 92: replevit eam (terram) bipedibus et quadrupedibus. Vulg. Baruch. 3, 32.