Lewis & Short

ăd-invĕnĭo, vēni, ventum, 4, v. a. [ad, intens.], to find out, to devise, Vulg. Exod. 35, 33; Dig. 48, 19, 28; cf. also Serv. ad Verg. A. 6, 603: lapicaedinae adinventae sunt, Labi Ins.: si quis ainventus (for adinventus) fuerit hoc fecisse, Mur. Ins. 794.