Lewis & Short

1. cŏmētes, ae, m. (Lat. access. form nom. cometa, Prud. Cath. 12, 21; acc. cometam, Sen. Oct. 232; cometem, Serv. ad Verg. A. 10, 272; Schol. Juv. 6, 407; abl. cometā, Manil. 1, 824), = κομήτης, a comet, Plin. 2, 25, 22, § 89 sq.; Sen. Q. N. 7, 1, 5 et lib. 7 passim; Serv. ad Verg. A. 10, 272; Cic. N. D. 2, 5, 14; id. Div. 1, 11, 18; Verg. G. 1, 488; id. A. 10, 272; Sil. 8, 638; Luc. 1, 529 al.
In apposition with sidus, Tac. A. 14, 22; 15, 47; with stella, Just. 37, 2, 2.