Lewis & Short

* 2. comptus, ūs, m. [coëmo = conjungo; cf. Lachm. ad Lucr. 2, 1061; Munro ad Lucr. 1, 950], a band, tie ( = coëmptio): qui comptu conjugioque Corporis atque animae consistimus pariter apti, Lucr. 3, 845.