Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. ac-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to begin to cut or to cut into [cf.: adamo, addubito, etc.); hence, so to cut a thing that it falls, to fell, to cut (as verb. finit. very rare).

  1. I. Lit.: accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur, Caes. B. G. 6, 27, 4: accisa ornus ferro, Verg. A. 2, 626; cf.: velut accisis recrescenti stirpibus, Liv. 26, 41, 22: accisis crinibus, cut close, Tac. G. 19: ab locustis genus omne acciditur frugum, eaten up, Arnob. 1, 3.
    Poet., to use up: fames accisis coget dapibus consumere mensas, Verg. A. 7, 125.
  2. II. Fig., to impair, weaken: ita proelio uno accidit Vestinorum res, ut, etc., Liv. 8, 29, 12; so, post accisas a Camillo Volscorum res, id. 6, 5, 2; cf. 6, 12, 6.
    Hence, accīsus, a, um, P. a., cut off or down; impaired, ruined: accisae res (opp. integrae), troubled, disordered, or unfortunate state of things: res, Cic. Prov. Cons. 14, 34; Liv. 3, 10, 8; 8, 11, 12 al.: copiae, Hirt. B. G. 8, 31; Liv. 8, 11, 8: robur juventutis, id. 7, 29 fin.: opes, Hor. S. 2, 2, 114: accisae desolataeque gentes, Sil. 8, 590: reliquiae (hostium), Tac. A. 1, 61.