Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ădornātē, adv., v. adorno fin.

ăd-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, κοσμέω.

  1. I. In gen. (class.; esp. freq. in Plaut. and Cic.): quin tu mihi adornas ad fugam viaticum, Plaut. Ep. 5, 1, 9: nuptias, id. Cas. 2, 6, 67; so also id. Aul. 2, 1, 35: fugam, Ter. Eun. 4, 4, 6 (cf.: fugam aut furtum parat, id. Phorm. 1, 4, 14): maria classibus et praesidiis, Cic. Imp. Pomp. 12, 35: forum comitiumque adornatum, ad speciem magnifico ornatu, ad sensum cogitationemque acerbo et lugubri, id. Verr. 2, 1, 22: ut accusationem et petitionem consulatus adornet atque instruat, prepare, id. Mur. 22, 46: testium copiam, to produce, id. Clu. 6: invenire et adornare comparationem criminis, id. ib. 67: contra haec Pompeius naves magnas onerarias adornabat, Caes. B. C. 1, 26: omni opulentiā insignium armorum bellum adornaverant, Liv. 10, 38.
    Anteclass. constr. with inf.: tragulam in te inicere adornat, Plaut. Ep. 5, 2, 25.
    And absol.: adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud. 4, 6, 2; Ter. Eun. 3, 5, 34.
  2. II. To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re: (Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1, 20: triumphum, Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: Curt. 3, 3, 13; 17 al.
    Trop.: tantis adornatus virtutibus, Vell. 2, 2: praecipuis donis, id. 2, 121: bene facta suis verbis, Plin. Ep. 1, 8, 15: adornata verbis, Tac. A. 1, 52: legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam, Quint. 7, 1, 47.
    Hence, * ădornātē, adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.