Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

assectātor (ads-), ōris, m. [assector], he that is in attendance upon any one (as friend, servant, client, etc.), a follower, an attendant (in a good sense, while assecla is used in a contemptuous sense).

  1. I. Lit.: vetus adsectator ex numero amicorum, Cic. Verr. 2, 2, 11: cum comitatu adsectatoribusque, id. Balb. 27 fin.: hujus autem rei (sc. adsectationis) tres partes sunt: una salutatorum, cum domum veniunt; altera deductorum, tertia adsectatorum, who are always in attendance upon the candidates, Q. Cic. Petit. Cons. 9 al.: cancer dapis adsectator, Plin. 9, 42, 66, § 142.
  2. II. Trop., a disciple: sapientiae, i. e. philosophus, Plin. 8, 17, 21, § 59: eloquentiae, id. 29, 1, 5, § 8: dicendi, id. 20, 14, 57, § 160: auditor adsectatorque Protagorae, Gell. 5, 10, 7.

as-sector (ads-, Kayser, Halm, K. and H.), ātus, 1, v. dep. a.

  1. I. To attend one with zeal, eagerness, etc., to accompany, follow, wait upon, be in attendance upon (esp. of the friends of candidates for office): cum aedilitatem P. Crassus peteret, eumque major natu, etiam consularis, Ser. Galba adsectaretur, * Cic. de Or. 1, 56, 239: studia adulescentulorum in suffragando, in adsectando mirifice et magna et honesta sunt, Q. Cic. Petit. Cons. 8 fin.: cum adsectaretur: Num quid vis? occupo, Hor. S. 1, 9, 6: omnis inferioris Germaniae miles Valentem adsectabatur, Tac. H. 2, 93 fin.; id. A. 6, 19; id. Or. 2: cum celebritatem adsectarentur adulescentium scholae, Plin. 33, 12, 54, § 152; Suet. Caes. 19.
  2. II. In jurid. Lat.: feminam, to follow a woman (considered as a wrong), Dig. 47, 10, 15, § 22.
    Note: Pass.: adsectari se omnes cupiunt: adsectari passive, ἀκολουθεῖσθαι, Enn. ap. Prisc. p. 792 P.