Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ălumna, ae, v. alumnus, I. B.

ălumnus, a, um, adj. [qs. contr. of alomenos, from alo].

  1. I. That is nourished, brought up; for the most part subst.
    1. A. ălumnus, i, m., a nursling, a pupil, foster-son.
      1. 1. Lit. (most freq. in the poets.): desiderio alumnūm ( = alumnorum), Pac. ap. Non. 243, 6 (Trag. Rel. p. 116 Rib.): erus atque alumnus tuus sum, Plaut. Merc. 4, 5, 7: quid voveat dulci nutricula majus alumno? Hor. Ep. 1, 4, 8; Verg. A. 11, 33: Tityon, terrae omniparentis alumnum, id. ib. 6, 595; so Ov. M. 4, 524; cf. with 421: legionum alumnus, i. e. brought up in the camp, Tac. A. 1, 44; cf. id. 1, 41: Vatinius sutrinae tabernae alumnus, id. ib. 15, 34: suum flevit alumnum, Val. Fl. 8, 94: alumni hominum peccatorum, * Vulg. Num. 32, 14.
        Of the inhabitants of a country (cf. altrix): Italia alumnum suum summo supplicio fixum videret, Cic. Verr. 2, 5, 66; of cattle: Faune, abeas parvis Aequus alumnis, Hor. C. 3, 18, 3; so id. ib. 3, 23, 7.
      2. 2. Trop.: ego itaque pacis, ut ita dicam, alumnus, Cic. Phil. 7, 3: alumnus fortunae, a child of fortune, Plin. 7, 7, 5, § 43.
        Hence, of pupils: Platonis alumnus, pupil, disciple, Cic. Fin. 4, 26: alumnus disciplinae meae, id. Fam. 9, 14.
    2. B. ălumna, ae, f., a foster-daughter, a pupil: nostra haec alumna, Plaut. Cist. 4, 2, 96: Italia omnium terrarum alumna eadem et parens (i. e. quae ab aliis terris alitur), Plin. 3, 5, 6, § 39: aliquam filiam et alumnam praedicare, Suet. Claud. 39: trepidam hortatur alumnam, Val. Fl. 5, 358.
      Of frogs: aquai dulcis alumnae, Poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15.
      Trop.: cana veritas Atticae philosophiae alumna, truth, the foster-child of Attic philosophy, Varr. ap. Non. 243, 2: jam bene constitutae civitatis quasi alumna quaedam, eloquentia, the foster-child of an already well-ordered state, * Cic. Brut. 12, 45: cliens et alumna Urbis Ostia (as a colony of the same), Flor. 3, 21.
    3. C. The neutr.: numen alumnum, Ov. M. 4, 421.
  2. II. In late Lat., act., nourishing; or subst., nourisher, one who brings up or educates: cygnus alumna stagna petierat, Mart. Cap. 1, p. 11.
    Hence Isidorus: et qui alit et alitur, alumnus dici potest, Orig. 10, 1.