Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ambō̆, bae, bo, num. (nom. plur. ambo for ambae, Plaut. Merc. 2, 1, 7; acc. plur. orig. ambo, analog. to the Gr. ἄμφω, but from the adj. use of the word ambos arose; acc. ambo is found in Plaut. Am. 1, 2, 8; 5, 1, 67; id. As. 3, 3, 121; id. Curc. 5, 3, 14; id. Cist. 2, 1, 49; id. Ep. 2, 2, 19; id. Bacch. 4, 8, 19; 5, 2, 69; id. Most. 3, 2, 140; id. Rud. 3, 5, 7; Afran. ap. Charis. p. 96 P.; Cic. (who never uses ambos) Fam. 5, 8; 9, 13; Caes. (who never uses ambos) B. C. 1, 48; Verg. (who never uses ambos) E. 6, 18; id. G. 4, 88; id. A. 12, 342; Hor. (who never uses ambos) S. 2, 3, 180; 2, 7, 62; Liv. 3, 62; 7, 19; 26, 7; 26, 26; 27, 27; 30, 14; 35, 22; 38, 53; 40, 46; 41, 18; 45, 19; Mart. 7, 40; Sil. 4, 175; 17, 427 al.; ambos is found in Afran. Com. Rel. p. 194 Rib. bis; Plaut. Bacch. 5, 1, 29; id. Ps. 1, 3, 21; Ter. (who never uses ambo) Eun. 5, 8, 39; id. Heaut. 4, 3, 33; 5, 2, 42; id. Ad. 1, 2, 51; 5, 9, 5; Prop. 3, 13, 18; Liv. 2, 10, 6; 22, 34, 10; Sall. (who never uses ambo) J. 21, 4; id. Fragm. 4, 19, 5 Kritz; Ov. (who never uses ambo) H. 10, 51; Tac. (who never uses ambo) A. 13, 54; Vulg. Tob. 3, 25; ib. Eph. 2, 16; cf. Charis. p. 95; Prisc. p. 744 P.; Rudd. I. p. 57; Kühn. ad Cic. Tusc. 1, 46, 110; Neue, Formenl. II. p. 145 sqq.) [ἄμφω, ἀμφότεροι, Paul. ex Fest. p. 4 Müll.; kindr. with Sanscr. ubhāu, dual nom. = ambo; Zend. uba; Slav. oba; Lith. abù; Goth. bai, bajōths; Germ. beide; Engl. both], both (of two objects whose duality is assumed as already known; when not already known, they are designated by duo. The difference between ambo and uterque is thus given by Charis. p. 49 P.: Ambo non est dicendum, nisi de his, qui uno tempore quid faciunt, utpote reges Eteocles et Polynices ambo perierunt quasi unā; Romulus autem et Africanus non ambo triumphārunt, sed uterque; quia diverso tempore).

  1. I. Of objects naturally in pairs, as the parts of the body, both: manusque ambas, Verg. A. 6, 496; 10, 868: ambas palmas, id. ib. 5, 425; 10, 844: tinnient ambae aures ejus, Vulg. 1 Reg. 3, 11; ib. 4 Reg. 21, 12: circum unum ambove genua, Plin. 28, 6, 17, § 59 (but even here we find duo: sumes duos renes (vituli) et adipem, Vulg. Exod. 29, 13; 29, 22: duas manus, ib. Matt. 18, 8 bis; 18, 9: duae palmae manuum ejus, ib. 1 Reg. 5, 4: duorum luminum, of both eyes, ib. Jud. 16, 28; so Shaksp., her two eyes, Love’s Lab. Lost, iv. 3; Haml. i. 4).
    So of other things: Tristior illā Terra sub ambobus non jacet ulla polis, Ov. P. 2, 7, 64: Atridas Priamumque, et saevum ambobus Achillen, angry with both parties, id. ib. 1, 458.
  2. II. In gen., of two objects and no more, the two, both: QVOM. PERORANT. AMBO. PRAESENTES. (i.e. actor et reus), Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 17, 2, 10: consules, alter ambove, si eis videretur, Cic. Phil. 5, 19, 53: ambo accusandi estis, Ter. Heaut. 1, 1, 67: jam hisce ambo, et servos et era, frustra sunt duo, Plaut. Am. 3, 3, 19: erroris ambo complebo, id. ib. 1, 2, 8: emit hosce ambos, id. Capt. prol. 34: ut eos ambos fallam, Ter. Heaut. 4, 3, 33; so Vulg. Tob. 3, 25: hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, Cic. Fin. 2, 7, 20: una salus ambobus erit, Verg. A. 2, 710: plebiscitis cautum, ne quis duos magistratus uno anno gereret, utique liceret consules ambos plebeios creari, Liv. 7, 42: Caesar atque Pompeius diversa sibi ambo consilia capiunteodemque die uterque eorum ex castris exercitum educunt, Caes. B. C. 3, 30: amborum verba, Tac. A. 3, 35: civitate Romanā ambos donavit, id. ib. 13, 54: ambo occisi, Suet. Aug. 11: errant autem ambo senes, Vulg. Gen. 18, 11; ib. Matt. 15, 14: applicuit ambos ad eum, ib. Gen. 48, 13; ib. Eph. 2, 16.
  3. III. Poet. = duo: partīs ubi se via findit in ambas, into two, Verg. A. 6, 540.