Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

contĭcesco (contĭcisco, Plaut. Bacch. 4, 5, 28; id. Mil. 2, 4, 56; Arn. 5 init.), tĭcŭi, 3, v. inch., to become still, to cease speaking or sounding (class. in prose and poetry).

  1. I. Lit.: sed conticiscam: nam audio aperiri foris, Plaut. Bacch. 4, 5, 28; id. Mil. 2, 4, 56: ad quod ille quidem conticescit, sed sermonem suscipit Polus, Quint. 2, 15, 28: ad hos casus, i. e. in such cases, id. 6, 1, 42: conscientiā convictus repente conticuit, Cic. Cat. 3, 5, 10: consedit ille; conticui, id. Har. Resp. 4, 7: conticuere omnes, Verg. A. 2, 1; Ov. M. 6, 293; 10, 430.
    1. B. To keep silence, not to speak (very rare): paulisper alter, alterius conspectu, conticuere, Liv. 30, 30, 2 Weissenb. ad loc.
      Poet. with acc.: tantum nefas conticuit, Val. Fl. 3, 302.
  2. II. Transf., of things: numquam de vobis (hominum) gratissimus sermo conticescet, Cic. Phil. 14, 12, 33: nec ulla umquam aetas de tuis laudibus conticescet, id. Marc. 3, 9: conticuit lyra, * Hor. Ep. 1, 18, 43: tubae, Mart. 7, 80: conticuere undae, Ov. M. 5, 574.
  3. III. Trop., to become still or quiet, come to rest, cease, decline, stop, abate (syn. obmutesco): cum obmutuisset senatus, judicia conticuissent, etc., Cic. Pis. 12, 26: ut tum conticisceret illa lamentatio et gemitus urbis, id. Red. Sen. 7, 17: artes nostrae, id. Mur. 10, 22; cf.: studium, id. Brut. 94, 324: litterae forenses et senatoriae, id. Off. 2, 1, 3: actiones tribuniciae, Liv. 4, 1, 5: tumultus, id. 2, 55, 10; 22, 55, 8: furor, id. 2, 29, 11.