Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cōpĭōsē, adv., v. copiosus fin.

cōpĭōsus, a, um, adj. [1. copia].

  1. I. Furnished abundantly with a thing, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding (in wealth, means of living, etc.) (very freq. and class., esp. in prose).
    1. A. In gen.; constr. with abl., ab, or absol.; rarely with gen.
          1. (α) With simple abl. or ab and abl.: tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familiā, tu rebus omnibus ornatus et copiosus sis, Cic. Cat. 2, 8, 18: Arion grandi pecuniā et re bonā multā coplosus, Gell. 16, 19, 7: oppidum re cibariā, id. 7, 1, 8: Bruttedius artibus honestis, Tac. A. 3, 66: locus a frumento, Cic. Att. 5, 18, 2.
          2. (β) Absol. (so most freq.): copiosa plane et locuples (mulier), Cic. Div. in Caecil. 17, 55: urbs, id. Arch. 3, 4: via copiosa omniumque rerum abundans, Nep. Eum. 8, 5; cf. stativa, Liv. 9, 44, 9: patrimonium, Cic. Rosc. Am. 2, 6; id. Rab. Post. 14, 38 al.: ingenium facile et copiosum, fertile in expedients, rich, Quint. 10, 1, 128: ratio loquendi, id. 2, 1, 4.
            Comp.: provincia, Auct. B. Alex. 43.
            Sup.: copiosissimum oppidum, Caes. B. G. 1, 23: copiosissimus ac sollertissimus hostis, * Suet. Caes. 35: cucumeres, Plin. 19, 5, 23, § 65.
          3. (γ) With gen.: ager silvestrium caprarum, Sol. 11, 11; cf. 1. copis.
          4. (δ) With ad: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus, Auct. B. Alex. 42.
    2. B. In partic., of an orator, or of discourse, rich in language, copious in expression, eloquent: homo copiosus ad dicendum, Cic. Caecin. 23, 64: lingua (opp. inops), id. Fin. 3, 15, 51: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. 1, 1, 106: oratores, id. 12, 5, 5: vir, Liv. 45, 25, 3: multa et varia et copiosa oratio, Cic. de Or. 2, 53, 214: loquacitas, Quint. 8, 2, 17; opp. jejunum, id. 8, 3, 49.
  2. II. Existing in rich abundance, copious (very rare): liquor putei, Phaedr. 4, 9, 7: varietas rerum abundat, id. 5, 6, 2: supellex verborum, Quint. 8, prooem. § 28.
    Hence, cōpĭōsē, adv. (very freq.), in great abundance, copiously, abundantly, plentifully, copiously provided.
      1. 1. In gen.: sic copiose in provinciam profectus erat, ut, etc., Cic. Verr. 2, 1, 36, § 91: large et copiose comparare pastum, id. N. D. 2, 47, 121: accepti tribus tricliniis, id. Att. 13, 52, 2: senatorum urna copiose absolvit, by a large majority, id. Q. Fr. 2, 4, 6: ornatus, id. Verr. 2, 4, 27, § 62.
      2. 2. Esp., of discourse, copiously, fully, at length: copiose ab eo agri cultura laudatur, Cic. Sen. 17, 59: copiose et abundanter loqui, id. de Or. 2, 35, 151: defendere causas reorum, id. Verr. 2, 2, 78, § 191: dicere, id. N. D. 1, 21, 58; Quint. 1, 4, 5.
        Comp.: dicere, Cic. Or. 4, 14: haec omnia exsequi, Quint. 9, 3, 89.
        Sup.: dicere, Cic. Clu. 10, 29; id. de Or. 1, 62, 263; id. Off. 1, 1, 4: laudare, id. de Or. 2, 10, 39: defensum esse, id. Quint. 28, 87: locus tractatur, Quint. 2, 4, 24.