Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cōpĭōsus, a, um, adj. [1. copia].

  1. I. Furnished abundantly with a thing, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding (in wealth, means of living, etc.) (very freq. and class., esp. in prose).
    1. A. In gen.; constr. with abl., ab, or absol.; rarely with gen.
          1. (α) With simple abl. or ab and abl.: tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familiā, tu rebus omnibus ornatus et copiosus sis, Cic. Cat. 2, 8, 18: Arion grandi pecuniā et re bonā multā coplosus, Gell. 16, 19, 7: oppidum re cibariā, id. 7, 1, 8: Bruttedius artibus honestis, Tac. A. 3, 66: locus a frumento, Cic. Att. 5, 18, 2.
          2. (β) Absol. (so most freq.): copiosa plane et locuples (mulier), Cic. Div. in Caecil. 17, 55: urbs, id. Arch. 3, 4: via copiosa omniumque rerum abundans, Nep. Eum. 8, 5; cf. stativa, Liv. 9, 44, 9: patrimonium, Cic. Rosc. Am. 2, 6; id. Rab. Post. 14, 38 al.: ingenium facile et copiosum, fertile in expedients, rich, Quint. 10, 1, 128: ratio loquendi, id. 2, 1, 4.
            Comp.: provincia, Auct. B. Alex. 43.
            Sup.: copiosissimum oppidum, Caes. B. G. 1, 23: copiosissimus ac sollertissimus hostis, * Suet. Caes. 35: cucumeres, Plin. 19, 5, 23, § 65.
          3. (γ) With gen.: ager silvestrium caprarum, Sol. 11, 11; cf. 1. copis.
          4. (δ) With ad: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus, Auct. B. Alex. 42.
    2. B. In partic., of an orator, or of discourse, rich in language, copious in expression, eloquent: homo copiosus ad dicendum, Cic. Caecin. 23, 64: lingua (opp. inops), id. Fin. 3, 15, 51: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. 1, 1, 106: oratores, id. 12, 5, 5: vir, Liv. 45, 25, 3: multa et varia et copiosa oratio, Cic. de Or. 2, 53, 214: loquacitas, Quint. 8, 2, 17; opp. jejunum, id. 8, 3, 49.
  2. II. Existing in rich abundance, copious (very rare): liquor putei, Phaedr. 4, 9, 7: varietas rerum abundat, id. 5, 6, 2: supellex verborum, Quint. 8, prooem. § 28.
    Hence, cōpĭōsē, adv. (very freq.), in great abundance, copiously, abundantly, plentifully, copiously provided.
      1. 1. In gen.: sic copiose in provinciam profectus erat, ut, etc., Cic. Verr. 2, 1, 36, § 91: large et copiose comparare pastum, id. N. D. 2, 47, 121: accepti tribus tricliniis, id. Att. 13, 52, 2: senatorum urna copiose absolvit, by a large majority, id. Q. Fr. 2, 4, 6: ornatus, id. Verr. 2, 4, 27, § 62.
      2. 2. Esp., of discourse, copiously, fully, at length: copiose ab eo agri cultura laudatur, Cic. Sen. 17, 59: copiose et abundanter loqui, id. de Or. 2, 35, 151: defendere causas reorum, id. Verr. 2, 2, 78, § 191: dicere, id. N. D. 1, 21, 58; Quint. 1, 4, 5.
        Comp.: dicere, Cic. Or. 4, 14: haec omnia exsequi, Quint. 9, 3, 89.
        Sup.: dicere, Cic. Clu. 10, 29; id. de Or. 1, 62, 263; id. Off. 1, 1, 4: laudare, id. de Or. 2, 10, 39: defensum esse, id. Quint. 28, 87: locus tractatur, Quint. 2, 4, 24.