Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

despĭca, v. despĭcus.

1. dēspĭcātus, a, um, Part. and P. a., from despicor.

2. dēspĭcātus, ūs, m. [despicor], contempt (very rare, only in dat.): aliquem habere despicatui, to despise, * Plaut. Men. 4, 3, 19: si quis despicatui ducitur, is despised, * Cic. Fl. 27, 65.

dēspĭcor, ātus, 1, v. dep. a. [despicio, no. I. B.), to despise, disdain (very rare): aliquem, Q. Pompeius ap. Prisc. p. 793 P.; Aur. Vict. Vir. Ill. 23.
Hence, dēspĭcā-tus, a, um, in a pass. sense, despised: vir me habet despicatam, Plaut. Cas. 2, 2, 15 and 19; cf. Ter. Eun. 2, 3, 92.

  1. B. As P. a.: despicatissimus homo, Cic. Sest. 16; cf.: contemptissimi ac despicatissimi, id. Verr. 2, 3, 41, § 98 Zumpt N. cr.