Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

diffīdens and diffīdenter, v. diffido, P. a.

dif-fīdo, fīsus (post-class. perf. diffidi), 3, v. n., to distrust; to be diffident or distrustful, to despair (freq. and class.).

        1. (α) With dat. (so most freq.): eum potius (corrupisse), qui sibi aliqua ratione diffideret, quam eum, qui omni ratione confideret, Cic. Clu. 23, 63: sibi, Plaut. Rud. prol. 82; Cic. Prov. Cons. 16, 38: memoriae alicujus, id. Part. Or. 17, 59: sibi patriaeque, Sall. C. 31, 3: suis rebus, Caes. B. G. 5, 41, 5: veteri exercitui, Sall. J. 52, 6; 32, 5; 46, 1; 75, 1: suae atque omnium saluti, Caes. B. G. 6, 38, 2: summae rei, id. B. C. 3, 94 fin.: perpetuitati bonorum, Cic. Fin. 2, 27, 86: ingenio meo, id. Mur. 30, 63: huic sententiae, id. Tusc. 5, 1, 3: prudentiae tuae, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6: rei publicae, Cic. Fam. 5, 13, 3: illis (viris), Ov. H. 10, 97: caelestibus monitis, id. M. 1, 397 et saep.
          Pass. impers.: cur M. Valerio non diffideretur, Liv. 24, 8; so Tac. A. 15, 4.
        2. (β) With a dependent clause: antiquissimi invenire se posse, quod cuperent, diffisi sint, Cic. Ac. 2, 3; id. Quint. 24, 77; id. Or. 1, 3; 28, 97; Caes. B. G. 6, 36; Quint. 10, 1, 126 al.; cf.: quos diffidas sanos facere, facies, Cato R. R. 157, 13: quem manu superare posse diffiderent, Nep. Alcib. 10, 4.
        3. * (γ) With ne: ne terras aeterna teneret, Lucr. 5, 980.
        4. (δ) Rarely with abl. (after the analogy of fido and confido): diffisus occasione, Suet. Caes. 3 Burm. and Oud.; so, paucitate suorum, Front. Strat. 1, 8, 5 Oud.: paucitate cohortium (al. paucitati), Tac. H. 2, 23: potestate, Lact. 5, 20 (also Caes. B. C. 1, 12, 2, several good MSS. have voluntate; and id. ib. 3, 97, 2: eo loco, v. Oud. on the former pass.).
          (ε) Absol.: (facis) ex confidente actutum diffidentem denuo, Plaut. Merc. 5, 2, 15: jacet, diffidit, abjecit hastas, Cic. Mur. 21, 45: ita graviter aeger, ut omnes medici diffiderent. id, Div. 1, 25, 53: de Othone, diffido, id. Att. 12, 43, 2 al.
          Hence, diffīdens, entis, P. a., without self-confidence, diffident, anxious, Suet. Claud. 35; id. Tib. 65.
          Adv.: diffīdenter, without self-confidence, diffidently (very rare): timide et diffidenter attingere aliquid, * Cic. Clu. 1, 1: agere, Liv. 32, 21, 8: incedere, Amm. 26, 7, 13.
          Comp.: timidius ac diffidentius bella ingredi, Just. 38, 7, 4.