Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

immŏdestē, adv., v. immodestus fin.

immŏdestus (inm-), a, um, adj. [inmodestus], unrestrained, excessive, extravagant, immoderate (rare but class.; syn. immoderatus): in vino. Ter. Heaut. 3, 3, 7: mores, Plaut. Curc. 1, 3, 44: largitione effundere, Sen. Contr. 1, 1: fautores histrionum, Tac. A. 13, 28: genus jocandi non profusum nec immodestum, * Cic. Off. 1, 29, 103.
Advv.: immŏdestē.

  1. A. Immoderately, extravagantly, impudently: amare, Plaut. Poen. 1, 1, 25: gloriari (with immodice), Liv. 22, 27, 2: immodeste atque intemperanter facere multa, Quint. 5, 7, 32: postulare missionem, Suet. Aug. 24.
    Comp.: procedere, Sen. Q. N. 1, 17.
  2. B. Unjustly: tum me hoc indecore, inmodeste datis di, Plaut. Rud. 1, 3, 9.