Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-gĕmisco, ŭi, 3. v. a. and n., to groan or sigh over a thing.

  1. I. Act.
          1. (α) With acc. and inf.: quid ingemiscis hostem Dolabellam judicatum, Cic. Phil. 13, 10, 23: ingemuit citro non satis esse suo, Mart. 9, 59, 10.
          2. (β) With acc. obj.: suos casus, App. M. 8, p. 235.
            Hence, ingĕmiscendus, a, um, lamentable: clades, Amm. 30, 7, 26.
  2. II. Neutr.: pueri Spartani non ingemiscunt, Cic. Tusc. 5, 27, 77: quantum ingemiscant patres nostri, si, etc., Liv. 21, 53, 5: in quo tu ingemiscis, id. Att. 7, 23, 1.
    With dat.: ulli malo, Cic. Tusc. 2, 9, 21 (a transl. from Sophocles): ingemiscamus illis, quae patiebamur, Plin. Pan. 53, 5.
    With ad: ad aliquid, Suet. Aug. 65 ext.
    With abl.: (luce) repertā, Verg. A. 4, 692: morte alicujus, Curt. 9, 3, 20.
    1. B. Transf., of inanim. things: ignis ingemiscit, Sen. Herc. Oet. 1732.