Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĭnordĭnātē and ĭnordĭnātim, advv., v. inordinatus fin.

ĭn-ordĭnātus, a, um, adj., not arranged, disordered, irregular: inordinati et incompositi milites, Liv. 22, 50, 8: hostes, id. 35, 29, 5: inordinati in proelium ruunt, id. 23, 27, 5: ordo, App. M. p. 292 Oud.
Sup.: inordinatissimi pili, Plin. 22, 22, 45, § 91.
In neutr. absol.: idque ex inordinato in ordinem adduxit, disorder, Cic. Univ. 3, 7; Quint. 1, 10, 46; 8, 2, 23; 10, 4, 1.
Adv. in two forms.

    1. 1. ĭnordĭnātē, irregularly: febres redire, Cels. 3, 3; so 1, 4.
    2. 2. ĭnordĭnātim, irregularly: acies non inordinatim incedebant, Amm. 19, 7, 3.