Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. instinctus, ūs, m. [instinguo], instigation, impulse (class.; mostly in abl. sing.): oracula, quae instinctu divino afflatuque funduntur, inspiration, Cic. Div. 1, 18, 34; id. ib. 1, 6 fin.; 1. 31, 66: sine caelesti aliquo mentis instinctu, id. Tusc. 1, 26: instinctu decurionum, Tac. H. 1, 70: instinctibus daemonum, Lact. 4, 30: ex instinctu deorum dicere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 5.

in-stinguo, stinxi, stinctum, 3, v. a., to instigate, incite, impel (class. only in the part. pass.): Christus intus instinxerat, Tert. Anim. 26 (Gell. 17, 20, 7, read instrinxit).
Part. pass.: instinctus, a, um, instigated, incited: furore et audaciā, Cic. Verr. 2, 5, 72, § 188: his vocibus, fired, animated, Liv. 9, 40, 7: furiis, id. 1, 47: injuriā, Suet. Caes. 19: divino spiritu, Quint. 12, 10, 24: classico, id. 2, 11, 4: in bellum, Vell. 1, 12: litterarum jucunditatibus instinctae mentes, Vitr. 9 praef.