Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

inter-nuntĭus (internunc-), a, um, that serves as a messenger or mediator between two parties or persons; only subst., a mediator, messenger, go-between.

  1. I. in-ternuntĭus, i, m. (class.): egone ut ad te ab libertina esse auderem internuntius? Plaut. Mil. 4, 1, 16: internuntiis ultro citroque missis, Caes. B. C. 1, 20: totius internuntius et minister rei, Liv. 33, 28: pacis, Curt. 8, 2, 14; Cic. Verr. 2, 5, 6: inter absentes negotia contrahuntur, veluti per epistulam aut per internuntium, Gai. Inst. 3, 136.
    The augurs are called Jovis interpretes internuntiique, Cic. Phil. 13, 5.
  2. II. internuntĭa, ae, f.: aves internuntiae Jovis, Cic. Div. 2, 34; Plaut. Mil. 4, 1, 39: columbae internuntiae fuere, Plin. 10, 37, 53, § 110: Judaea, summi fida internuntia caeli, Juv. 6, 545.
  3. III. internuntĭum, i, n., a medium, means: ea, quae sunt internuntia sentiendi, the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 34.