Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mĭsĕrābĭlis, e, adj. [miseror], worthy of pity, pitiable, miserable, deplorable, lamentable, wretched, sad (class.): nihil est tam miserabile, quam ex beato miser, Cic. Part. Or. 17, 57: fiet ultro miserabilis, Quint. 11, 1, 64; 9, 4, 133: sisque miser semper; nec sis miserabilis ulli, Ov. lb. 117: Irus, Mart. 6, 77, 1: corpus, Ov. H. 21, 213: voces, plaintive, sad, Liv. 1, 29: vox, Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163: aspectus, id. Phil. 2, 29, 73: caedes, Liv. 1, 59: elegi, mournful, Hor. C. 1, 33, 2: insania, Aug. Conf. 3, 2, 1.
Comp.: miserabilior causa mortis, Liv. 1, 59: mĭsĕrā-bĭlē, adv., for miserabiliter: miserabile caesis insultare, Verg. A. 12, 338: miserabile longum, Juv. 6, 65.
Hence, adv.: mĭ-sĕrābĭlĭter, pitiably, lamentably, in a way to excite pity, mournfully, sadly, miserably (class.): emori, Cic. Tusc. 1, 40, 96: scripta epistola, id. Att. 10, 9, 2: laudare, to laud pathetically, id. ib. 14, 10, 1: dicere tristia, Quint. 4, 2, 120: perire, Val. Max. 2, 6, 11.
Comp.: hac facie miserabilior Pollio, Juv. 9, 6: miserabilius dicere, Sen. Excerpt. Controv. praef. 4.