Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

nāsūtē, adv., v. nasutus fin.

nāsūtus, a, um, adj. [nasus], that has a large nose, large-nosed (perh. not anteAug.).

  1. I. Lit.: depygis, nasuta, Hor. S. 1, 2, 93: manus, the elephant’s trunk, Cassiod. Var. 10, 30.
  2. II. Trop., sagacious, witty, satirical, censorious: nasutus nimium cupis videri: nasutum volo, nolo polyposum, Mart. 12, 37, 1; id. 13, 2, 1: nil nasutius est, id. 2, 54, 5: homo nasutissimus, Sen. Suas. 7 med.
    Hence, adv.: nāsūtē, satirically, scornfully, wittily, sarcastically: tu qui nasute scripta destringis mea, Phaedr. 4, 7, 1: nasute negare, Sen. Ben. 5, 6, 5 (dub.; al. vafre).