Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

nĕfārĭē, adv., v. nefarius fin.

nĕfārĭus, a, um, adj. [nefas],

  1. I. impious, execrable, abominable, nefarious (class.; syn.: impius, sacrilegus): homo nefarius et impius, Cic. Off. 2, 14, 51: nefarius Atreus, Hor. A. P. 186: voluntates consceleratae ac nefariae, Cic. Sull. 9, 28: scelestum ac nefarium facinus, id. Rosc. Am. 13, 37: singularis et nefaria crudelitas, Caes. B. G. 7, 77; Cic. Rep. 3, 9, 14: multa commemorare nefaria in socios, id. Off. 2, 8, 28: nefario scelere se obstringere, Caes. B. C. 2, 32: nuptiae. Gai. Inst. 1, 64.
  2. II. Subst.: nĕfārĭum, ii, n., a heinous act, a crime: rem publicam nefario obstringere. Liv 9, 34.
    Hence, adv.: nĕfārĭē, impiously, execrably, heinously, abominably: aliquid nefarie flagitioseque facere, Cic. Verr. 1, 13, 37; id. Div. in Caecil. 12, 38: nefarie moliri pestem patriae, id. Cat. 2, 1, 1: nefarie occisus pater, id. Rosc. Am. 11, 30.