Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

oblittĕro (oblīt-), āvi, ātum, 1, v. a. [oblino], to blot out, strike out, erase, obliterate.

  1. I. Lit. (post-Aug. and very rare; syn. deleo): oblitterata aerarii monumenta, Tac. A. 13, 23 fin.
  2. II. Trop., to blot out of remembrance, consign to oblivion, cause to be forgotten (esp. freq. in post-Aug. prose; principally in Tac.): inimicitias Pelopidarum exstinctā tam oblitteratas memoriā renovare, Att. ap. Non. 146, 30 (oblitterare est obscurefacere et in oblivionem ducere, Non. 146, 28); Cic. Vatin. 6, 15: famam rei, Liv. 39, 20: rem, id. 3, 71: memoriam, id. 21, 29: mandata, Cat. 64, 232: rem silentio, Suet. Tib. 22: ne ritus sacrorum oblitterarentur, Tac. A. 11, 15: conjugia, id. ib. 3, 34: oblitterari in animo, to become forgotten, Liv. 26, 41.