Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

(oc-caedes, a false read. in Plaut. Stich. 5, 4, 52; v. Ritschl ad h. l.)

1. occīdo (obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen. (very rare): aliquem pugnis, Ter. Ad. 4, 2, 20: occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum, to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1: occisum ad mortem, wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.
    2. B. In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.): L. Virginius filiam suā manu occidit, Cic. Fin. 2, 20, 66: ejus copias, id. Phil. 14, 14, 36: ipse pro castris fortissime pugnans occiditur, Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio: ad unum omnes, to cut off all to the last man, Liv. 3, 23: aliquem veneno, to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1: occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatussed et is qui veneno Necatus dicitur, Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.: et occidet eum lingua viperae, Vulg. Job, 20, 16: occisa sunt in terrae motu, id. Apoc. 11, 13: dedistine ei gladium qui se occideret? Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so, se occidere, Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.: occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit, Cic. de Or. 2, 74, 302.
  2. II. Transf.
    1. A. To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare; not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas, Plaut. Ps. 4, 1, 21: aliā occidis fabulā, id. Men. 5, 5, 23: occidis saepe rogando, Hor. Epod. 14, 5: legendo, id. A. P. 475.
    2. B. To ruin, undo: occidisti me tuis fallaciis, Ter. Phorm. 4, 3, 67.
      Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.): occisa est haec res, nisi, etc., Plaut. Capt. 3, 4, 7.
      Sup.: occisissimus sum omnium, qui vivunt, I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.