Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rauca, ae, f., a species of worm that breeds in oak-roots, Plin. 17, 18, 30, § 130; Dig. 19, 2, 15, § 2.

* raucio, no perf., sum, 4, v. n. [raucus], to be hoarse: rausuro tragicus qui carmina perdit Oreste, Lucil. ap. Prisc. p. 907 P.

raucus, a, um, adj. [from root ru-, to make a loud noise, ravus], hoarse.

  1. I. Lit. (freq. and class.): rogitando sum raucus factus, Plaut. Ep. 2, 1, 16: expurigabo ad raucam ravim omnia, id. Fragm. ap. Non. 164, 19: nos raucos saepe attentissime audiri video: at Aesopum, si paulum irrauserit, explodi, Cic. de Or. 1, 61, 259; Prop. 1, 16, 39: cornices, Lucr. 6, 751: palumbes, Verg. E. 1, 58: cicadae, id. ib. 2, 12: fauces, Lucr. 6, 1189; cf. guttur, Ov. M. 2, 484: os aselli, id. F. 1, 433: vox (ranarum), id. M. 6, 377: garrulitas (picarum), id. ib. 5, 678: stridor (simiae), id. ib. 14, 100: quaere peregrinum vicinia rauca reclamat, screaming herself hoarse, Hor. Ep. 1, 17, 62; cf. circus, Juv. 8, 59 Rup.: causidici, Mart. 4, 8, 2: rogatores, id. 10, 5, 4: Codrus, Juv. 1, 2: cohors (Gallorum), id. 6, 514: illa (puella) sonat raucum quiddam, Ov. A. A. 3, 289; cf. the foll.
    Poet., in gen., of the swan: dant sonitum rauci per stagna loquacia cygni, Verg. A. 11, 458.
    Comp.: raucior, Mart. Cap. 1, § 28; Serv. ad Verg. A. 7, 704.
      1. 2. Transf., of inanimate things, hoarse, hollow, or deep sounding, harsh, rough, grating, etc. (only in the poets): cornu, Prop. 3, 3 (4, 2), 41: cymbala, id. 3, 17 (4, 16), 36: tibia, id. 3, 10 (4, 9), 23: ossa (tubae), id. 4 (5), 3, 20; cf. aes (i. e. tuba), Verg. G. 4, 71 et saep.: murmur (undae), id. ib. 1, 109; cf. Hadria, Hor. C. 2, 14, 14: litus, Stat. Th. 5, 291: Aquilo, Mart. 1, 50, 20: tonitrua, Stat. Th. 2, 40: postes, Prop. 4 (5), 8, 49; cf. Ov. Am. 1, 6, 50: aes (i. e. scutum). Verg. A. 2, 545 et saep.: amnis Rauca sonans, id. ib. 9, 125; cf.: tumidus post flamina pontus Rauca gemit, Luc. 5, 217: arma raucum gemuere, Sil. 2, 245; cf. Ov. A. A. 3, 289.
  2. II. Trop.: te vero nolo, nisi ipse rumor jam raucus erit factus, ad Baias venire, has become faint, died away, Cic. Fam. 9, 2, 5.