Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŏlĭdo, āvi, ātum, 1, v. a. [solidator], to make firm, dense, or solid; to make whole or sound; to strengthen, fasten together (not ante-Aug., and for the most part only in the pass.; cf.: compono, reficio, stabilio).

  1. I. Lit.: (area) cretā solidanda, Verg. G. 1, 179: locus fistucationibus solidetur, Vitr. 7, 1: terra aëre, id. 2, 3 fin.: aedificia sine trabibus, Tac. A. 15, 43; cf. muri, id. H. 2, 19: ossa fracta, Plin. 28, 16, 65, § 227; Plin. Ep. 8, 20, 4; cf.: hi (nervi) incisi solidantur, Plin. 11, 37, 88, § 218; 24, 16, 95, § 152: cartilago, Cels. 8, 6: fistulae stanno, Plin. 34, 17, 48, § 160 et saep.
    Poet.: facies solidata veneno, i. e. against decay, Luc. 8, 691.
  2. II. Trop.
    1. A. To confirm, establish: rem Romanam, Aur. Vict. Caes. 33, 11: imperium Romanum ex diuturnā convulsione solidatum, Auct. Pan. ad Const. 1: illud etiam constitutione solidamus, ut, etc., establish, ordain, Cod. Th. 15, 9, 1.
    2. B. To unite: viro uxorem unius corporis compage, Lact. Epit. 6.
    3. C. To correct: rationes, Ps.-Ascon. ap. Cic. Verr. 1, 36.