Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sōlĭvăgus, a, um, adj. [solus-vagor] (Ciceron.).

  1. I. Lit., wandering or roving alone; of animals that lead a solitary life: earum (bestiarum) partim solivagas, partim congregatas, Cic. Tusc. 5, 13, 38.
    Of persons: non est enim singulare nec solivagum genus hoc (hominum), id. Rep. 1, 25, 39: (elephanti) minume ex omnibus solivagi, Plin. 8, 7, 7, § 23; v. solitarius.
  2. II. Transf., alone, by itself, single, solitary (rare): caelo solivago et volubili et in orbem incitato, Cic. Univ. 6, 18: solivaga, cognitio et jejuna, contracted, id. Off. 1, 44, 157: virginitas, standing alone, incomparable, Mart. Cap. 1, § 40.