Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word suffetes could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

†† sūfes (suffes), ĕtis, m. [Phoen. [??], a judge], the chief magistrate of the Carthaginians, corresponding to the Roman consul, a sufet, Liv. 28, 37; 30, 7; 34, 61; Sen. Tranq. 4, 5; Inscr. Orell. 3056 sq.
Plur., Liv. 34, 61; cf. Fest. p. 309 Müll., and Gesen. Script. Phoenic. Monum. p. 394.

suffectĭo (subf-), ōnis, f. [sufficio] (post-class.).

  1. I. An adding: unguentorum, Arn. 5, 166: macularum, id. 7, 251.
  2. II. A supplying, substituting: animarum alterna mortuorum atque viventium suffectio, Tert. Anim. 28; cf. suffectura.

suffectūra (subf-), ae, f. [sufficio], a supplying, supplement (post-class.): suffectura est quodammodo spiritus animae, Tert. adv. Marc. 1, 28 med.

suffectus, a, um, Part. of sufficio.

Suffēnātes, ĭum, m., the inhabitants of Nebula Suffena, a town in the Sabine territory, Plin. 3, 12, 17, § 107.

Suffēnus, i, m., a bad poet, ridiculed by Catullus, Cat. 14, 19; 22, 1 sqq.

sufferctus, a, um, v. suffertus.

suffĕrentĭa (subf-), ae, f. [suffero], a bearing, enduring, toleration, sufferance (post-class.), Tert. adv. Marc. 4, 15; id. Or. 4 med.; Vulg. Jacob. 5, 11; id. Ecclus. 16, 14.

suf-fermentātus (subf-), a, um, Part. [fermento], somewhat fermented (postclass.), Tert. adv. Valent. 17.

suf-fĕro (subf-), sustŭli, sublātum, sufferre, v. a.

  1. I. To carry under, to put or lay under (very rare; syn. subicio): corium, Plaut. Poen. 4, 2, 33: tergum, id. Fragm. ap. Non. 397, 1.
  2. II. In gen.
    1. A. To offer, proffer: neque mater potest sufferre lac, Varr. R. R. 2, 4, 19.
      T. t. in jurid. Lat.: litis aestimationem, to tender, Dig. 30, 1, 69 fin.; 21, 2, 21.
    2. B. To hold up, bear, support, sustain (very rare; syn. sustineo): an axis eum (mundum) sustineat an ipse se potius vi propriā sufferat, Arn. 2, 83: comitiali morbo vexatus, ut stare, colligere semet ac sufferre vix posset, hold himself upright, Suet. Calig. 50.
      1. 2. Trop., to take upon one’s self, undergo, bear, endure, suffer an evil or grievance (class.; syn.: patior, tolero): plagas, Plaut. As. 3, 2, 11: vulnera, Lucr. 5, 1304: poenas, Att. ap. Non. 396, 33: poenam sui sceleris, Cic. Cat. 2, 13, 28: at Apollodorus poenas sustulit, id. N. D. 3, 33, 82: imperii poenas sufferre, id. Font. 21, 49: quam multam si sufferre voluissent, id. Caecin. 33, 98; cf.: pro alicujus peccatis supplicium sufferre, Ter. And. 5, 3, 17; in Plautus (like dare poenas alicui) with dat.: deinde illi actutum sufferet suos servos poenas Sosia, Plaut. Am. 3, 4, 19: ut vobis victi Poeni poenas sufferant, id. Cist. 1, 3, 54: sumptus, Ter. Heaut. 3, 1, 44: laborem, solem, sitim, Plaut. Merc. 5, 2, 20: labores, Varr. R. R. 2, 8, 5: (vites) valenter sufferunt ventos et imbres, Col. 3, 2, 15: nisi hoc pejus sit, haec sufferre et perpeti, Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 3: nec claustra nec ipsi Custodes sufferre valent, Verg. A. 2, 492: quod (iter) superest, sufferte pedes, Prop. 3 (4), 21, 21 et saep.
        Absol.: Syre, vix suffero, Ter. Heaut. 2, 4, 20.
        Ellipt.: si magis me instabunt, ad praetorem sufferam (sc. me rapi), Plaut. Curc. 3, 6.

suffertus (sufferctus, Lucil. ap. Gell. 4, 17, 3), a, um, adj. [sub-farcio], crammed full, full (very rare): subicit suffectus posteriorem, Lucil. l. l.: aliquid se sufferti tinniturum, something full-sounding, sonorous, Suet. Ner. 20.

suf-fervēfăcĭo (subf-), no perf., factum, 3, v. a., to heat or warm from below (Plinian), Plin. 18, 11, 26, § 104: affirmant, lapillos, qui sufferveflant, rumpi, id. 27, 9, 51, § 75: aceti heminis quinque suffervefactis, id. 14, 17, 21, § 114: semuncia amyli cum ovo, id. 22, 25, 67, § 137; 37, 10, 54, § 142.

suffervēfīo, fĭĕri, v. suffervefacio.

* suf-fervĕo (subf-), ēre, v. n., to boil or seethe gently, App. Herb. 115.

suffes, ētis, v. sufes.