Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

văcillo (a scanned long, Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. [cf. Sanscr. vak-, to roll; vank-, to shake], to sway to and fro; to waddle, stagger, reel, totter, waver, vacillate (class.; a favorite word with Cic.; cf.: nuto, titubo).

  1. I. Lit., of drunken persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66: videre quosdam ex vino vacillantis, Quint. 11, 3, 165: praepediuntur crure vacillanti, Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.: in utramque partem toto corpore vacillans, Cic. Brut. 60, 216: arbor ventis pulsa vacillans aestuat, Lucr. 5, 1096; so, ambusta, id. 1, 806: vacillant omnia tecta, id. 6, 575: sub pedibus tellus cum tota vacillat, id. 5, 1236: accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis, Cic. Fam. 16, 15, 2.
  2. II. Trop., to waver, hesitate, stagger, be untrustworthy, to vacillate: tota res vacillat et claudicat, Cic. N. D. 1, 38, 107: Erotem ad ista expedienda factum mihi videbar reliquisse, cujus non sine magnā culpā vacillarunt, have fallen into confusion, id. Att. 14, 18, 2: justitia vacillat vel jacet potius, id. Off. 3, 33, 118: stabilitas amicitiae vacillat, id. Fin. 1, 20, 66: legio vacillans, wavering in fidelity, id. Phil. 3, 12, 31: γεροντικώτερον est memoriola vacillare, id. Att. 12, 1, 2: partim sumptibus in vetere aere alieno vacillant, are staggering beneath a load of old debts, id. Cat. 2, 10, 21: aegrotat fama vacillans, Lucr. 4, 1124: gentes vacillantes, Vell. 2, 130, 3: cum animus paulum vacillavit, Sen. Ep. 114, 22: testes, qui adversus fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt, Dig. 22, 5, 2: cujus (testis) ita anceps fides vacillat, ib. 48, 10, 27.