Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

victĭma, ae, f. [perh. root vig- of vigeo; with superl. ending; cf. Corss. Ausspr. 1, 509 sq.], a beast for sacrifice adorned with the fillet (vitta), a sacrifice, victim (cf. hostia).

  1. I. Lit., Plaut. Ps. 1, 3, 93; Hor. C. 3, 23, 12; Verg. G. 2, 147; Cic. Att. 1, 13, 1; Caes. B. G. 6, 16; Liv. 45, 7, 1; Ov. M. 7, 162; id. F. 1, 335; Juv. 12, 113; Luc. 1, 611; Sen. Herc. Fur. 923 al.
  2. II. Trop., a victim: quam potestis P. Lentulo mactare victimam gratiorem quam si L. Flacci sanguine illius nefarium in nos omnes odium saturaveritis? Cic. Fl. 38, 95: se victimam rei publicae praebere, id. Fin. 2, 19, 61: victima deceptus decipientis ero, Ov. Am. 3, 3, 22: me nuptiali victimam feriat die, Sen. Herc. Oet. 348.